“΄έ-έ-έχω δύο παγωτά”, ”τι-τι κάνεις;”. Πόσο συχνά έχουμε ακούσει μια τέτοιου είδους ομιλία ή μας έχει τύχει σε εμάς τους ίδιους;
Ο συγκεκριμένος τύπος ομιλίας που χαρακτηρίζεται από επαναλήψεις φωνημάτων, συλλαβών, καμιά φορά και λέξεων ορίζεται ως τραυλικό επεισόδιο. Αν αυτό συμβαίνει με αρκετή συχνότητα τότε μιλάμε για τραυλισμό. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει τον τραυλισμό ως μια διαταραχή στην οποία το άτομο γνωρίζει ακριβώς τι θέλει να πεί αλλά δεν το καταφέρνει εξ αιτίας μιας ακούσιας επαναληπτικής επιμήκυνσης ή παύσης ενός φθόγγου.
Υπάρχουν τρία είδη τραυλισμού, ο νευρογενής, ο εξελικτικός επίμονος τραυλισμός και ο ψυχογενής. Θα σταθούμε όμως στον εξελικτικό επίμονο τραυλισμό, όπου σύμφωνα με τους (Yairy, Seery 2011) εμφανίζεται κατά την ανάπτυξη του παιδιού και πρόκειται για ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο στο οποίο εμπλέκονται οι εξής παράγοντες:
1. Εμφανή χαρακτηριστικά ομιλίας (διακοπή ροή ομιλίας με μορφή επαναλήψεων π.χ πα-πατάτα, παύσεων π.χ Πήγα σήμερα στο….. κολυμβητήριο ή επιμηκύνσεων π.χ Σήηημερα στο σχολείο… )
2. Σωματικές συνοδές συμπεριφορές (κινήσεις κεφαλής, λαιμού και σώματος οι οποίες συχνά συνοδεύουν τα εμφανή χαρακτηριστικά.)
3.Συναισθηματικές αντιδράσεις
4.Γνωστικές διαδικασίες
5.Κοινωνική Δυναμική
Η εμφάνιση του τραυλισμού συναντάται σε παιδιά ηλικίας 1,5-6 ετών και έχει συχνά κυκλική πορεία. Διακρίνονται σε περιόδους συμπτωμάτων και περιόδους ευχέρειας. Για την εξέλιξη του τραυλισμού υπάρχουν πέντε στάδια που ακολουθούν μια ηλικιακά αύξουσα πορεία. Η διαχώριση των σταδίων αυτών γίνεται με τα εξής βασικά κριτήρια για τις πρωτεύουσες συμπεριφορές : συχνότητα, είδος και σοβαρότητα λεκτικών συμπτωμάτων συνδυαστικά με την αναλυτική περιγραφή των συμπεριφορών και των συναισθημάτων.
*Εξελικτικός και Επίμονος Τραυλισμος. Μαλανδράκη 2012
