3

ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Προσφέρουμε λεπτομερείς και κατανοητές απαντήσεις σε συχνές ερωτήσεις που αφορούν την λογοθεραπεία, βοηθώντας σας να πάρετε αποφάσεις και να κατανοήσετε καταστάσεις.

 

-Η ομιλία του είναι κατανοητή σχεδόν στο σύνολό της από αγνώστους.
-Λέει αντωνυμίες όπως΄΄εγώ, εμείς..΄΄
-Περιγράφει μια εικόνα με 4-5 λέξεις.
-Κάνει ερωτήσεις.
-Μπορεί να παίζει βασικά παιχνίδια μνήμης.
-Ταξινομεί, ταυτίζει αντικείμενα με χρώμα και μέγεθος
-Μπορεί να μετράει μέχρι το 10.

*ΑΝΗΣΥΧΟΥΜΕ ΟΤΑΝ:
-Δεν ακολουθεί οδηγίες με δύο σκέλη.
-Η ομιλία δεν είναι κατανοητή από αγνώστους
-Ακόμα εξαρτάται από χειρονομίες για να επικοινωνήσει.
-Παρουσιάζει έντονο άγχος αποχωρισμού.
-Ξεφεύγει συχνά από την προσοχή των γονέων του. Είναι πολύ ριψοκίνδυνο.
-Δεν κάνει φαντασιακό παιχνίδι, δεν συνδυάζει αντικείμενα στο σπίτι.

 

 

-Γνωρίζει και εξηγεί βασικούς ορισμούς.
-Ονομάζει αριθμούς 0-30.
-Περιγράφει με αρκετές λεπτομέρεις κάτι που έζησε.
-Αναγνωρίζει τα περισσότερα γράμματα και τα γράφει.
-Μπορεί να ακούει τους άλλους για ένα λεπτό χωρίς να διακόπτει.
-Δίνει απλές οδηγίες για το πως να πάμε κάπου ή πώς να κάνουμε κάτι.
-Τοποθετεί τα δάχτυλά του σωστά στο μολύβι

 

Κατά την λογοθεραπευτική αξιολόγηση, ο θεραπευτής, ανάλογα με την ηλικία του ωφελούμενου,  συνδυάζει την κλινική παρατήρηση με τη χρήση σταθμισμένων εργαλείων, ώστε να ελεγχθούν πιθανά ελλείμματα στην επικοινωνία ή/και την ομιλία ενός παιδιού.

 Ο λογοθεραπευτής είναι εκείνος που θα ενημερώσει για τα ελλείμματα και θα συζητήσει με τον γονέα τη θεραπευτική διαδικασία που θα ακολουθηθεί.

*Δεν είναι εκείνος που συνταγογραφεί τις θεραπείες του ωφελούμενου, ούτε εκείνος που θα δώσει μια πιθανή ”ονομασία” για την ενδεχόμενη δυσκολία.

Άλλωστε στόχος δεν είναι να ονοματίζουμε τις δυσκολίες αλλά να τις ξεπερνάμε! 🙂

 

Η πρώιμη παρέμβαση είναι ουσιαστικά η έναρξη του θεραπευτικού προγράμματος σε πολύ μικρή ηλικία. Δηλαδή κάτω των 3 ετών!

Κάθε παιδί είναι διαφορετικό και ακολουθεί το δικό του ρυθμό ανάπτυξης, όμως υπάρχουν κάποια στάδια που είναι σημαντικό να έχουν κατακτηθεί κατά την ανάπτυξη. Η πρώιμη παρέμβαση αναφέρεται σε παιδάκια που δεν έχουν κατακτήσει γνωστικές, γλωσσικές, επικοινωνιακές και κινητικές δεξιότητες. 

Η έγκαιρη παρέμβαση έχει αποδειχθεί ότι βοηθά το παιδί να κατακτήσει τις δεξιότητες που υπολείπονται οι οποίες είναι σημαντικές για την αποτελεσματική επικοινωνία του στην καθημερινή ζωή καθώς επίσης και για τις ακαδημαϊκές ικανότητες.

 

  Τα οζίδια (κάλοι ή κομβία) είναι καλοήθη, υπόλευκα εξογκώματα που δημιουργούνται στο μέσο των φωνητικών  χορδών και δύναται να εμφανιστούν τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά.
  Αιτία εμφάνισής τους είναι η χρόνια κακή χρήση της φωνής (υπερβολική ομιλία, φωνές), χρόνια λαρυγγίτιδα  και άλλες παθήσεις. 

  Συνήθη συμπτώματα είναι:

*Βράγχος Φωνής (διαρκεί για περισσότερο από 2 εβδομάδες χωρίς προφανή λόγο)

*Χαμηλότερος τόνος φωνής

*Αναπνευστική Φωνή

*Πονόλαιμος

  Η διάγνωση γίνεται πάντα από Ωριλά και πολλές φορές συστήνεται λογοθεραπεία.
 Στόχος της λογοθεραπείας είναι να μειωθούν κατά πολύ ή και να εξαλειφθούν τα οζίδια και να μάθει ο   θεραπευόμενος να χρησιμοποιεί τη φωνή του με έναν πιο υγιή τρόπο.

 

Πολύ συχνά γίνεται σύγχυση σχετικά με το τι είναι τελικά η δυσλεξία/δυσορθογραφία/δυσαρθμισία κ.α. και τι είναι οι μαθησιακές δυσκολίες. Πολλοί γονείς αναρωτιούνται και προσπαθούν να εξηγήσουν τι ακριβώς είναι τελικά αυτό που δυσκολεύει το παιδί τους.

Η δυσλεξία ουσιαστικά αποτελεί κομμάτι του όρου ¨Μαθησιακές Δυσκολίες¨. Είναι η πιο γνωστή δυσκολία γιατι είναι αυτή που διαγιγνώσκεται συχνότερα στον πληθυσμό. Σύμφωνα με τον τελευταίο ορισμό (Kavale & Forness, 2000)

” οι μαθησιακές δυσκολίες αναφέρονται σε διαταραχές σε μια ή περισσότερες από τις βασικές ψυχολογικές διεργασίες που εμπεριέχονται στη χρήση του προφορικού ή γραπτού λόγου, οι οποίες έχουν ως συνέπεια «ατελή» ικανότητα ακουστικής αντίληψης, σκέψης, λόγου, ανάγνωσης, γραφής, ορθογραφίας, μαθηματικών ικανοτήτων. Ο όρος περιλαμβάνει περιπτώσεις όπως αντιληπτική ανεπάρκεια, εγκεφαλική βλάβη, ελάχιστη εγκεφαλική δυσλειτουργία, δυσλεξία. Στον όρο δεν εμπεριέχονται περιπτώσεις παιδιών των οποίων το πρόβλημα είναι αποτέλεσμα οπτικής, ακουστικής ή κινητικής ανεπάρκειας, νοητικής καθυστέρησης ή προέρχονται από δυσμενείς περιβαλλοντικές, πολιτισμικές ή οικονομικές συνθήκες.”

  Επομένως ένα παιδί που αντιμετωπίζει ιδιαίτερες δυσκολίες στην αντίληψη των παραπάνω μπορεί να είναι ένα παιδί με μαθησιακές δυσκολίες και εάν η σημαντικότερη δυσκολία που αντιμετωπίζει είναι στο κομμάτι της ανάγνωσης και της γραφής τότε εντάσσεται ειδικά στη δυσλεξία.

Είναι σημαντικό να τονιστεί εδώ πως καλό είναι να μη βάζουμε ¨ταμπέλες¨ τόσο στα παιδιά μας όσο και σε εμάς τους ίδιους. Το να αντιμετωπίζει κάποιος μία δυσκολία είναι από μόνο του ένα βαρύ φορτίο. Ας προσπαθούμε να βοηθάμε με ηρεμία και ενσυναίσθηση το παιδί μας  και εάν δούμε πως χρειάζεται μια περαιτέρω βοήθεια από κάποιον ειδικό ας το συζητήσουμε μαζί του. Η θεραπευτική διαδικασία είναι απαραίτητο να γίνεται με τη συγκατάθεση του ίδιου του ατόμου που τη χρειάζεται.

 

 

 

Η ωτίτιδα είναι μια φλεγμονή κυρίως  του μέσου ωτός. Απαντάται συχνότερα σε παιδιά ηλικίας 2,5-7 ετών και οφείλεται σε μικρόβια ή ιούς. Η διάγνωσή της γίνεται από Ωτορινολαρυγγολόγο και η θεραπεία της συνήθως γίνεται με αντιπυρετικά και αντιβίωση και σπάνια με παρακέντηση τυμπάνου. Τα συμπτώματά συνήθως είναι:

  • διαξιφιστικός (έντονος) πόνος στο αυτί
  • υψηλός πυρετός 38,5-40 (καμιά φορά μπορεί να διαρκεί και μόνο μια μέρα)
  • καταβολή δυνάμεων
  • Έκκριση βλεννοπυώδους  εκκρίματος από τον έξω ακουστικό πόρο

Δυο μορφές

  • Οξεία μέση πυώδης ωτίτιδα (κατά την οποία συσσωρεύεται υγρό στο αυτί και αργότερα πόνος και πυρετός)
  • Εκκρητική ωτίτιδα (η οποία δεν έχει συμπτώματα αλλά μαζεύει επίσης υγρό στο μέσο αυτί και επηρεάζει τη λείτουργία του.

Ποια η σχέση της με την εξέλιξη της ομιλίας;

Εξ ορισμού για να καταφέρει ένα άτομο να μιλήσει είναι απαραίτητο να ακούει. Αυτό σημαίνει πως όταν ένα παιδί παθαίνει ωτίτιδες δεν είναι ικανό να μην ακούει συχνότητες ήχου ή ακόμη και να μην ακούει καθόλου. Αυτό είναι αναμενόμενο να επηρεάσει την εξέλιξη της ομιλίας του. Συχνά τα παιδιά με ωτίτιδα δεν ακούνε για μεγάλα χρονικά διαστήματα καλά, εβδομάδες ακόμη και μήνες μέχρι να εμφανιστούν τα συμπτώματα.

Αν το παιδάκι έχει περάσει ωτίτιδα συμβουλευτείτε τον ΩΡΛ και τον λογοθεραπευτή σας για την εξέλιξη της ομιλίας του.

Είναι γεγονός πως οι ωτίτιδες εμφανίζονται σε κρίσιμη επικοινωνιακά και γλωσσικά περίοδο για την ανάπτυξη των παιδιών.  Αν και η εικόνα ενός παιδιού με ελλειμματική ακοή είναι παραπλανητική είναι πολύ σημαντικό είναι να  παρατηρούμε τις αντιδράσεις του παιδιού μας στους ήχους καθώς και στο άκουσμα του ονόματός του για να ελέγχουμε την ακοή του.

Είναι σημαντικό να παρατηρούμε την επικοινωνία του καθώς αυτή προηγείται της ομιλίας!! Η γλωσσική ανάπτυξη είναι πολύ σημαντική για την ψυχο-κοινωνική εξέλιξη ενός παιδιού για την έκφραση των αναγκών, των σκέψεων και των συναισθημάτων του. Εάν προβληματίζεστε για την ανάπτυξη της επικοινωνίας και της  ομιλίας του απευθυνθείτε σε ένα λογοθεραπευτή.

 

 

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει τον τραυλισμό ως μια διαταραχή στην οποία το άτομο γνωρίζει ακριβώς τι θέλει να πεί αλλά δεν το καταφέρνει εξ αιτίας μιας ακούσιας επαναληπτικής επιμήκυνσης ή παύσης ενός φθόγγου.
Υπάρχουν τρία είδη τραυλισμού, ο νευρογενής, ο εξελικτικός επίμονος τραυλισμός και ο ψυχογενής. Θα σταθούμε όμως στον εξελικτικό επίμονο τραυλισμό, όπου σύμφωνα με τους (Yairy, Seery 2011) εμφανίζεται κατά την ανάπτυξη του παιδιού και πρόκειται για ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο στο οποίο εμπλέκονται οι εξής παράγοντες:
1. Εμφανή χαρακτηριστικά ομιλίας (διακοπή ροή ομιλίας με μορφή επαναλήψεων π.χ πα-πατάτα, παύσεων π.χ Πήγα σήμερα στο….. κολυμβητήριο ή επιμηκύνσεων π.χ Σήηημερα στο σχολείο… )
2. Σωματικές συνοδές συμπεριφορές (κινήσεις κεφαλής, λαιμού και σώματος οι οποίες συχνά συνοδεύουν τα εμφανή χαρακτηριστικά.)
3.Συναισθηματικές αντιδράσεις
4.Γνωστικές διαδικασίες
5.Κοινωνική Δυναμική
Η εμφάνιση του τραυλισμού συναντάται σε παιδιά ηλικίας 1,5-6 ετών και έχει συχνά κυκλική πορεία. Διακρίνονται σε περιόδους συμπτωμάτων και περιόδους ευχέρειας. Για την εξέλιξη του τραυλισμού υπάρχουν πέντε στάδια που ακολουθούν μια ηλικιακά αύξουσα πορεία. Η διαχώριση των σταδίων αυτών γίνεται με τα εξής βασικά κριτήρια για τις πρωτεύουσες συμπεριφορές : συχνότητα, είδος και σοβαρότητα λεκτικών συμπτωμάτων συνδυαστικά με την αναλυτική περιγραφή των συμπεριφορών και των συναισθημάτων.
*Εξελικτικός και Επίμονος Τραυλισμος. Μαλανδράκη 2012

Με τον όρο φωνολογική διαταραχή εννοούμε την δυσκολία του παιδιού να τοποθετήσει σωστά μέσα σε λέξη ένα φώνημα, τη στιγμή που μεμονωμένα μπορεί να το παράξει.
Για παράδειγμα:
/λουλούβι/ αντί /λουλούδι/ ενώ μεμονωμένα παράγει το φώνημα /δ/ και /β/.
/φαλασσα/ αντί /θάλασσα/ ενώ μεμονωμένα παράγει το φώνημα /θ/ και φώνημα /φ/ αλλά τα συγχέει.

Αν ακούσουμε το παιδί να μπερδεύει αυτά ή άλλα φωνήματα καλό είναι να προχωρήσουμε σε μια λογοθεραπευτική αξιολόγηση ώστε να βοηθήσουμε το παιδί να ξεμπλέξει τις φωνούλες στο μυαλουδάκι του.
*Να θυμάστε: Ένα παιδί πρέπει να έχει πεντακάθαρη ομιλία πρίν την Ά Δημοτικού*

Είναι διαδεδομένη η χρήση της πιπίλας στα βρέφη. Είναι κάτι που ηρεμεί και χαλαρώνει τα μωρά αφού λειτουργεί ως υποκατάστατο της θηλής. Μέχρι ποια ηλικία ωστόσο είναι βοηθητική;
Έχει παρατηρηθεί πως όσο περισσότερο την χρησιμοποιεί ένα παιδί, εμφανίζονται δυσκολίες στην ανάπτυξη τόσο της ομιλίας όσο και της δομής τους στόματος.

Συγκεκριμένα μπορεί να δημιουργηθούν:
*Οδοντικές Ανωμαλίες (π.χ σύγκλιση δοντιών ή να στραβώσουν κάποια δοντάκια κα.)
*Καθυστέρηση στην εξέλιξη της ομιλίας (πχ στο βάβισμα, στη μίμηση ήχων και λέξεων)
*Λανθασμένη Άρθρωση φωνημάτων ( πχ /σ/, /ρ/,/λ/,/τ/ /ντ/).
*Τέλος, δημιουργεί αλλαγές στη γλώσσα κάνοντάς τη πλαδαρή, και εγκαθιδρύει λανθασμένη θέσή της.

Είναι λοιπόν σημαντικό οι γονείς/ κηδεμόνες να στοχεύουν στην περιορισμένη χρήση της για παράδειγμα μέχρι να κοιμηθεί ή σε στιγμές που το μωρό είναι εξαιρετικά ανήσυχο. Επίσης σημαντική στιγμή είναι και η διακοπή της, συστήνεται να ξεκινήσει η διαδικασία διακοπής πριν το παιδί κλείσει τους δώδεκα μήνες.

Πολλοί νέοι γονείς αναρωτιούνται ποια είναι η αναμενόμενη ηλικία για να μιλήσει ένα παιδί. Κάθε παιδί έχει το δικό του ρυθμό ανάπτυξης, ωστόσο υπάρχουν μερικά χρονικά όρια τα οποία τυπικά ακολουθούνται. Ένα παιδί τυπικά αναμένεται στους 18 μήνες (1,5 χρονών) να μπορεί να λέει γύρω στις 10-15 λέξεις!
Στα 2 έτη είναι λεκτικά ικανό να χρησιμοποιεί πολύ περισσότερες λέξεις καθώς και να κάνει σωστές συντακτικά απλές προτάσεις.
Στην ηλικία των 3 αναμένεται να κάνει φράσεις δύο-τριών λέξεων και η ομιλία του να γίνεται κατανοητή και από αγνώστους!

Εάν δεν συμβαίνουν τα παραπάνω τότε καλό θα ήταν να απευθυνθείτε σε κάποιον λογοθεραπευτή.

Η Δεπυ-Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητας είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που χαρακτηρίζεται από μειωμένα επίπεδα απροσεξίας, αποδιοργάνωσης και/ή υπερκινητικότητας-παρορμητικότητας. Το κύριο γνώρισμα της είναι η επίμονη παρουσία της απροσεξίας και/ ή της υπερκινητικότητας, συμπεριφορές οι οποίες δρουν κατασταλτικά στην λειτουργικότητα αλλά και την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του ατόμου (APA 2017)

Διακρίνεται σε δύο τύπους. Τον τύπο της παρορμητικότητας και τον τύπο της απροσεξίας

 

  • Τύπος της παρορμητικότητας*
    • Δυσκολεύεται να παραμείνει καθισμένος/η
    • Kουνάει χέρια, πόδια, ή στριφογυρίζει στην καρέκλα
    • Kοιτά συνέχεια γύρω του και πειράζει τους άλλους
    • Σηκώνεται όταν δεν επιτρέπεται
    • Τρέχει και σκαρφαλώνει υπερβολικά
    • Δεν σκέφτεται πριν αντιδράσει
    • Απαντάει πριν ολοκληρωθεί η ερώτηση
    • Μιλάει συνεχώς
    • Δυσκολεύεται να περιμένει τη σειρά του
    • Στα παιχνίδια δεν ακολουθεί κανόνες
    • Διακόπτει ή ενοχλεί τους άλλους

 

  • Τύπος Απρσεξίας
    • Δεν μπορεί να συγκεντρωθεί
    • Αποσπάται εύκολα από άσχετα ερεθίσματα
    • Δεν φαίνεται να ακούει
    • Δε δίνει σημασία στις λεπτομέρειες
    • Κάνει λάθη απροσεξίας
    • Δυσκολεύεται να ακολουθήσει οδηγίες
    • Αποφεύγει εργασίες που απαιτούν συστηματική πνευματική προσπάθεια
    • Ξεχνά τις σχολικές εργασίες
    • Χάνει πράγματα
    • Γενικά είναι ανοργάνωτος/η

*Στοιχεία από ADHD HELLAS

Με τον όρο αρθρωτική διαταραχή εννοούμε την δυσκολία του παιδιού να παράξει ορθά ένα φώνημα όταν έχει περάσει η αναμενόμενη ηλικία παραγωγής του.

Για παράδειγμα:
/λ/ αντί /ρ/ : λόδι αντί για ρόδι
/ζ/ αντί /δ/: ζέντρο αντί για δέντρο
/θ/ αντί /σ/: θούπα αντί για σούπα

Συνήθως οι παραλλαγές αυτές στις λέξεις ακούγονται χαριτωμένες, ωστόσο είναι εξαιρετικά σημαντικό να βοηθήσουμε το παιδί μας να εξομαλύνει αυτη του δυσκολία. Είναι πολύ σημαντικό οι γόνεις να γνωρίζουν οτι η ομιλία ενός παιδιου θα πρεπει να είναι εντελώς καθαρή πριν να πάει το παιδί στην πρώτη δημοτικού!

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε μια εξατομικευμένη εμπειρία και για να σας βοηθήσουμε να βρείτε εύκολα αυτό που ψάχνετε. Επιπλέον, αναλύουμε την επισκεψιμότητα και ενισχύουμε την ασφάλεια της πλατφόρμας, ώστε να απολαμβάνετε τις υπηρεσίες μας σε ένα περιβάλλον που συνεχώς εξελίσσεται.

Privacy Settings saved!
Ρυθμίσεις απορρήτου

Όταν επισκέπτεστε οποιονδήποτε ιστότοπο, ενδέχεται να αποθηκεύσει ή να ανακτήσει πληροφορίες στο πρόγραμμα περιήγησής σας, κυρίως με τη μορφή cookies. Ελέγξτε τις προσωπικές σας ρυθμίσεις  εδώ.

Αυτά τα cookies είναι απαραίτητα για να λειτουργήσει ο ιστότοπος και δεν μπορεί να απενεργοποιηθεί στα συστήματά μας.

Τεχνικά Cookies
Για τη χρήση αυτού του ιστότοπου χρησιμοποιούμε τα παρακάτω cookies που απαιτούνται από τεχνική άποψη
  • wordpress_test_cookie
  • wordpress_logged_in_
  • wordpress_sec
  • wp-wpml_current_language
  • wordpress_gdpr_allowed_services
  • wordpress_gdpr_cookies_declined
  • wordpress_gdpr_cookies_allowed
  • Wp-Wpml_current_admin_language_*
  • XSRF-TOKEN
  • asthenis_session
  • VISITOR_INFO1_LIVE
  • LOGIN_INFO
  • tk_ai
  • __Secure-1PSIDCC

Απορρίψη όλων
Αποδοχή όλων
trigger cookie icon